Polityka pieniężna i finansowanie zrównoważonego rozwoju – rola obligacji korporacyjnych | Elżbieta Bukalska, Ilona skibińska-Fabrowska

wtorek, 9 kwietnia 2024

Problematyka opracowania trafnie wypełnia lukę publikacyjną na rynku wydawniczym, bowiem w sposób kompleksowy pokazuje zagadnienia i związki polityki pieniężnej oraz zrównoważonego rozwoju. To, co wyróżnia monografię na tle zbliżonych opracowań, to wyeksponowanie kontekstu obligacji w badaniach
Recenzowane opracowanie ma wiele zalet, które wynikają m.in. z jego interdyscyplinarności, spojrzenia na problemy w sposób globalny i kompleksowy. Jak uprzednio wskazywano, ta kompleksowość podejścia czyni monografię atrakcyjną dla szerokiego kręgu odbiorców (czytelników), począwszy od naukowców, doktorantów i studentów zainteresowanych zarządzaniem (w tym finansami) z perspektywy realizowanych studiów, pogłębiania teorii oraz prowadzonych badań naukowych czy tematyki realizowanych/odbywanych zajęć, po praktyków mających do czynienia z polityką pieniężną i rozwojem zrównoważonym w ramach pracy zawodowej. Do grupy odbiorców można zaliczyć także te osoby, które chcą pozyskać lub pogłębić swoją wiedzę na temat polityki pieniężnej, bowiem monografia szczegółowo wyjaśnia i porządkuje podstawowe definicje i teorie z tego obszaru wiedzy.

Z recenzji prof. dr hab. Magdaleny Zioło
Uniwersytet Szczeciński

WOJEWÓDZTWO BEŁSKIE (1462‒1772). SPOŁECZEŃSTWO, POLITYKA, GOSPODARKA, KULTURA | red. Kamil Jakimowicz

piątek, 5 kwietnia 2024

Monografia województwa bełskiego, jakkolwiek nie obejmuje chronologicznie całości jego dziejów ani wszystkich aspektów, to jednak przynosi artykuły, które dopełniają naszą wiedzę w tym zakresie. Należy podkreślić, że wszystkie zamieszczone w tym wydawnictwie teksty mają bardzo dobrą podstawę źródłową, wykorzystują podstawową literaturę przedmiotu, są oryginalne i dotykają faktycznie problemów słabiej zbadanych bądź stanowią podsumowanie dotychczasowych […] prowadzonych badań i porządkują w niektórych aspektach ich wyniki. Prawie wszystkie teksty są autorstwa badaczy, którzy wcześniej mieli w swych peregrynacjach naukowych do czynienia z województwem bełskim.

Z recenzji dr. hab. Dariusza Rolnika, prof. UŚ

Centra usług społecznych – z perspektywy potrzeb seniorów | Anna Kanios

piątek, 5 kwietnia 2024

Tematyka ważkiego opracowania (...) ma szczególne znaczenie w okresie intensywnie przebiegającej zmiany społecznej, a zwłaszcza w stosunku do osób starszych (...). Książka posiada walor bezpośredniego wykorzystania praktycznego. Jest pracą ze wszech miar stricte naukową, która sprostać powinna wszelkim czytelniczym oczekiwaniom intelektualnym. Zasługuje na uwagę ekspertów kreujących politykę edukacyjną w naszym kraju (...). Niniejsze opracowanie książkowe jest adresowane do pedagogów, socjologów, psychologów, pracowników socjalnych…

Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Radziewicza-Winnickiego

Reaktywacje dziewiętnastowieczności, tom II | red. Anna Dunin-Dudkowska, Dariusz Piechota, Agnieszka Trześniewska-Nowak

czwartek, 4 kwietnia 2024

Książka Reaktywacje XIX-wieczności pod redakcją Anny Dunin-Dudkowskiej, Dariusza Piechoty i Agnieszki Trześniewskiej-Nowak to drugi tom z serii o swoistości powrotów w popkulturze. I rzeczywiście zebrane w tomie artykuły, zogniskowane wokół poszczególnych zjawisk, stanowią ciekawą analizę kulturowych praktyk reaktywacji dziewiętnastowieczności, zjawiska, którego nie można już rozumieć w kategoriach wybuchu pewnej literackiej czy filmowej mody. O jego trwałości świadczą chociażby omawiane w tomie seriale z ostatnich lat: Pozłacany wiek (2021), Wednesday (2022) Sanditon (2022 – drugi sezon), czy też najnowsze tomy z cyklu opowieści Nancy Springer o zbuntowanej nastolatce: Enola Holmes i sprawa czarnego powozu (2021), Enola Holmes and the Elegant Escapade (2022). Wszystkie zebrane w książce artykuły łączą zarówno badawcza precyzja i przenikliwość, jak i swoista  rzeczowość, która pozwala dostrzec w zjawisku twórczego retellingu czy też w medialnej sztuce komentarza (tj. w memach) coś, co wykracza poza charakterystyczną dla popkultury ludyczność czy ironiczną grę (o postmodernistycznej proweniencji) z „literaturą wyczerpania” (szerzej: „sztuką/kulturą wyczerpania”).  Zamieszczone w tomie rozprawy i szkice podsuwają czytelnikowi badawcze narzędzia do mapowania dziewiętnastowieczności i współczesnej popkultury.

dr hab. prof. UŚ Ireneusz Gielata

Nauka w epoce postprawdy. Warsztat naukowy historyka w kontekście prób reinterpretacji postaci Romualda Rajsa „Burego” | Mariusz Mazur

czwartek, 4 kwietnia 2024

Seria wydawnicza: Specimina Instituti Historiae Universitatis Mariae Curie-Sklodowska

Celem nowej koncepcji prawdy nie jest dostarczanie wiedzy, lecz sformatowanie odbiorcy, który z czasem ma z jednej strony otrzymać wyselekcjonowane matryce myślowe, ale z drugiej ma zostać impregnowany na odmienne treści przekazów. Powstaje kontrola narracji, której mógłby pozazdrościć każdy system totalitarny, ponieważ podmiot kontrolujący stał się abstrakcyjny. Brak zainteresowania sferą „jak było/jest”, odrzucaną na korzyść „jak być powinno”, wytworzył nieuświadamianą autocenzurę. W miejscu cenzury narzucanej, zawsze pozostawiającej jakiś ślad ontologiczny, wobec której można by się zbuntować, powstaje cenzura idealna. To sam odbiorca domaga się przekazu dobranego do jego optyki oraz dopatruje się w nim wolności i pełności.

Fragment Wprowadzenia

[…] musimy mieć świadomość, że historia (w obu znaczeniach: i res gestae, i historia rerum gestarum) sama się nie obroni. Brak reakcji jedynie ośmiela do takich działań. Jeśli w milczeniu będziemy obserwowali deprecjację naszego fachu, przyczynimy się do jego degeneracji (a kondycja części historiografii już dzisiaj nie napawa optymizmem), bez względu na to, jakie idee i światopoglądy obecnie nam przyświecają. Zapłacimy za to wszyscy, tak jak ponosimy już dzisiaj konsekwencje „demokratyzacji wiedzy” w postaci odrzucania w wyjaśnianiu świata przez dużą część społeczeństwa metod naukowych na rzecz magii, potocznego myślenia i ostentacyjnego partykularyzmu. Te procesy wpisują się w zachodzące, coraz lepiej widoczne przemiany cywilizacyjne. Historia jako nauka przestanie istnieć i uczyć; zastąpi ją zdegenerowany świat trywialnej popkultury determinowanej tymczasowymi czynnikami pozanaukowymi i wolą przygodnych mecenasów. Wykorzystają to postacie nieodbiegające zanadto od radzieckich historyków-propagandystów.

Fragment Zakończenia